Hoe een projectje een project werd dat ons leven eenvoudiger gaat maken dames!

Hij had iets in zijn hoofd, de echtgenoot.. Een leuk projectje.. Ik bedacht een jurkje en hij ging dat eens tekenen. Patroonboeken werden uitgeplozen door het wiskundige brein en meneer ging aan de slag. Ik stond erbij en keek er verwonderd en een beetje sceptisch naar. Hij heeft namelijk naaiervaring 'nul komma nul' . De echtgenoot had plotseling allemaal vragen waar ik niet onmiddellijk een bevredigend antwoord op wist volgens hem. Zijn perfectionistische hersencellen namen allerlei stellingen in en beredeneerde dat het toch wel onmogelijk was om een patroon uit te tekenen dat iedereen zou passen. Bovendien had hij ook niet veel zin om al die maten uit te tekenen als de helft van het vrouwvolk dat toch weer moest aanpassen. Ja, maar wij doen dat al jaaaaren zo, was mijn enige ietwat zwakke argument..

Ik wist het stiekem in mijn hart, hij had een punt, mijn meneer. Zoals gewoonlijk.. Dat kon anders en sneller volgens hem, en efficiënter, dat ook.. Ik geef het toe, ik was een beetje 'in mijn gat gebeten' zoals wij dat hier benoemen. Zeker als het 'efficiënter' kan. In het vakgebied 'naaien' was ik toch wel zijn meerdere zeker! Een beetje nuffig liet ik hem zijn gang gaan.. Een beetje flauw keek ik de andere kant op wanneer hij in mijn naaispullen stond te rommelen..

Het projectje werd een project en hij stortte zich vol passie in de wondere wereld van het patroontekenen en de computertaal.

Het druppeltje inspiratie werd een emmer transpiratie..  . Mijn bewondering groeide, mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld en ik keek zo af en toe over zijn schouder mee.. Ik ruimde zelfs mijn naaigerief op zodat hij toch ook makkelijk zijn weg erin kon vinden en gaf zo hier en daar wat advies..

Op een dag was het klaar. Hij nam mijn maten op, vulde dat in op zijn computerscherm en toen geschiedde het wonder. Uit onze printer rolde een patroon. Eén doorlopende eenvoudige lijn met instructies.. Het patroon in mijn eigen maat! Niets meer aanpassen!
Ik moest het maar eens proberen zei hij.. Ik naaide het ding en mensen wat was ik blij.. Nog nooit heeft een kledingstuk voor mezelf zo lekker gezeten en zo goed aan mijn lijf gepast.

En er is goed nieuws.. Hopelijk kan u binnenkort ook dit patroon vanuit uw printer zien rollen. Geheel op uw eigenste bijzondere maat! Gratis en voor niks..


Mensenlief, wat ben ik trots op mijn meneer!

U gaat het moeten doen met mezelve als model..

Ik wilde graag een blousemodel. Ik ben het laatste jaar wat kilootjes bijgekomen en een blouse verdoezeld dat zo sympathiek. Bovendien zit het nog comfortabel ook. Je kan een blouse makkelijk aan naar een feestje, maar is casual ook heerlijk om te dragen.. Ik zit dus zwaar in een bloesjesfase zeg maar.. 

De stof is een soepele viscose van bij Madeline de stoffenmadam. Het was de eerste keer dat ik met viscose naaide, maar het was niet persé moeilijker. De stof had de neiging iets meer te schuiven bij het knippen, maar het resultaat en draagcomfort overstijgen dat ongemakje moeiteloos!

Je kan het patroon in elke soepelvallende stof maken.. Denk maar aan crepe, polyester, viscose, satijn..

 Het model heeft een elastiek aan de taille. Je kan het prima dragen zonder riempje, maar voor wat  extra is een riempje ook leuk. 

Ik hou van mouwen. Ons klimaat is er naar om een mouw te dragen en het staat ook mooi. Bovendien zie ik mijn eigen bovenarmen niet graag om één of andere bizarre reden. Deze mouw heeft een klein fronsje aan de kop en een splitje met knoopje onderaan.

De jurk heeft een overslag die vastgenaaid is en een valse overslag onderaan. Je kan kiezen om deze laatste weg te laten om stof te beparen. Het is de tweede versie die hij tekende..

De echtgenoot koos uiteraard ook de naam. Vivienne dress, naar een wijk in het zonnige Franse Nice..

Versie 1

Deze jurk was de eerst versie. Hij paste precies, maar er was wat weinig bewegingsruimte in zodat vetrolletjes bij beweging zichtbaar werden. We verlengden ook het bovenstukje iets meer omdat het blouse idee wat weg viel.

  De split- opening van de arm viel ook wat groot uit. 

Dat werd dus ook aangepast

Voila, het resultaat van een projectje dat project werd in een notendop!

Maar wat nu om dit systeem op de wereld los te laten?

We zoeken nog helpende testers!

We zoeken uiteenlopende maten om na te gaan of alles prima werkt.Voorlopig hebben we enkel nog maar  een Engelse versie. We werken alvast aan de vertaling!

Vind je dit een leuk model ( bovenste versie) voor jezelf, je zus, je kleinkind of vriendin en wil je ons helpen het systeem door te testen voor we het toegankelijk maken voor iedereen?

Wat moet je doen..

Laat ons zeggen dat de eerste 10 die reageren met 'Ja, ik wil testen' hun emailadres mogen doorsturen naar info@softcactus.be. Kwestie van het eenvoudig te houden en de zoekrobots geen kansen te geven.. Wij zullen jou dan contacteren..

PS: Extreme buitenmaten zijn ook zeker welkom (ook als er al 10 testers zijn! ;))

Alvast heel erg bedankt!

16 mei 2016

Lieve lezer,

Bedankt voor jullie massale interesse! Onze mailbox
stroomt inmiddels over van de enthousiaste reacties en hulpaanbiedingen (waarvoor oprechte dank).
We proberen iedereen zo snel mogelijk te antwoorden.
We hebben nu testers in overvloed, dus gelieve geen mails meer
te sturen! :)