Meisjes met strikjes & bloesjes met kantjes..

Meisjes met strikjes en bloesjes met kantjes... ik kan het hele tekstje (bijna) uit het hoofd mee zingen. Onze oudste zingt dat namelijk, als een echte Vlaamse Julie Andrews, gaarne uit volle borst! Gelukkig zingt het kind nog wel oké, dus erg vinden wij dat hier niet echt..

Voor de 'verbeterde' versie van de vorige jurk liet ik mij inspireren door deze veel gezongen strofe.. Het werd wel geen bloesje maar een 'jurkje met kantjes' en de 'strikjes' werd een strikje.. Een eenvoudig gevalletje, in dezelfde stof als het kraagje, voor in de paardenstaart!

Voor de foto's had ik mijn oog al een hele tijd laten vallen op een oude Volvo uit de jaren 50 die hier vlakbij langs de kant van de weg geparkeerd stond.. Toen we bij die mooie wagen kwamen, wilde het toeval dat de eigenaar er juist bij stond. Ik verzeker u, een schat van een man! Hij haalde direct zijn sleutelbos boven en Eline mocht zelfs in de wagen zitten.. Toen zei hij, als een echte modebewust man,: 'Ik heb een wagen in mijn garage staan die heel goed bij dat kleedje zou passen'.. En het was waar.. De man trok zijn garage open en daar stond het perfect accessoire voor deze jurk schoon te blinken..

Een fel oranje Volvo uit vervlogen tijden..

En in die zelfde garage, stonden nog een hele reeks prachtige Volvo's uit de jaren 50 en 60 geparkeerd...Een schone hobby me dunkt!

En wij konden onze gang gaan en als we wilden, mochten we zelfs nog eens terug komen! Dat, mijn beste man, gaan we zeker niet vergeten..

Lieve Volvo meneer: Bedankt!

Stof: Dear Stella

Kant en knoopjes: markt

Brede zigzag band: Riley Blake

Cardigan: Hema

(B)engeltjes & Drama queens..

Het waren hier ten huize Soft Cactus een dramatisch bewogen tien dagen.. Nu hou ik meestal wel van wat gedrukt of verfilmt Pride en prejudice soort van van dramatiek en word ik ook niet snel misselijk van wat Tudor bloed, maar liefst niet op mijne stoep!

Het lijkt wel of het drama gehalte dit jaar te laag was geweest en er even snel een totaal onverwacht inhaal manoeuvre voor het einde van het jaar aan toegevoegd moest worden.. De wet van Murphy sloeg bliksemsnel en ongenadig toe op allen die mij dierbaar zijn en gaf mij deze week de gelegenheid om heel wat kopjes troost uit te schenken aan mijn keukentafel, voor allen die het nodig hadden, mezelve incluis..

Nu ga ik u niet vervelen met vervelende dramatische gebeurtenissen mijnerzijds, maar gebruik ik deze onaangenaamheden als een handige binnenkomer om mijn laatste geknutsel en gefrutsel aan u te verkopen..
Het gaat namelijk ook over dramatiek..

Kinderlijk drama!

Deze zondag zal er naar jaarlijkse kerstgewoonte een kinderkerstspel opgevoerd worden in onze kerk en deze dame moest hiervoor zo'n zeven dwergen omtoveren in engelen..
Met als ingrediënten een oud beddenlaken, Bristol karton en een snijmesje en gewapend met een bus gouden spuitverf van den Action en glittertjes, begon ik aan het engelenwerk! Want ja, deze keer gaan wij voluit voor dramatische kitsch en aangezien het goud weldra het nieuwe fluor zal worden zijn wij helemaal in en absoluut in de mode!

Prettige kerstdagen!

Ik ben een nieuw zwak aan het kweken.. Kleedjes maken.. En ik heb al zoveel zwakheden! Haaraccesoires voor de meisjes bijvoorbeeld.. Of kousenbroeken in precies de juiste tint vinden. Maar dat is dan weer eerder een sport!

Omdat ik in de patroonboekjes niet helemaal mijn dingetje vond besloot ik deze keer eens zelf een kleedje te tekenen. Het model is geïnspireerd op een kleedje van Strass dat ik deze zomer kocht, maar (alweer) aan de krappe kant was. Misschien omdat ik een hekel heb aan kinderkleding dat oversized is! Het is aardig gelukt if i do say so myself.. Hier en daar misschien nog een klein aanpassingske en mijn naaiskills nog een tikkeltje bijschaven, maar voor de rest perfect draagbaar!

En ja, het zijn veel foto's geworden, maar ik kon echt niet kiezen deze keer..

Stof: Petit Pan

Haarband en Slobkousen: Veritas

Kousenbroek & cardigan: CKS

Left luggage..

Ik zit dus op een naaiclub.. Wie had dat gedacht! En ik vind het leuk..

De eerste keer is altijd een beetje spannend en om mij al niet direct te rebels op te stellen, volgde ik braaf de workshop 'koffertjes maken' mee die ons Debora gaf..
Ik wilde wel nog eens een koffertje maken omdat ik nog zo'n schoon stukske tassenband had liggen dat persé een project wilde worden.. Maar bij zo'n schoon stukske tassenband moet natuurlijk een bijpassend stofje gezocht worden en dat bleek een pak moeilijker!
Gelukkig mocht ik eens snollen in de minstens 1000 meter stof die de zuster heeft liggen en werd de perfecte match eruit gevist!

Het ding was nog niet af, dus naaide ik het thuis op mijn 'gemakske' verder. Hoewel..op mijn 'gemakske' is nu niet bepaald het beste woord. Ik heb nog nooit van mijn leven zo in de 'clinch' gelegen met een naaiproject! Het tornmes wilde niet van mijn zijde wijken en ik heb zowieso al niet zo'n sterke band met tornmessen over het algemeen..

Maar hé, de aanhouder wint en het ding steekt in elkaar! Oef! Voorlopig geen koffertjes meer voor mij, maar het is ondanks het gevecht wel een schattig ding geworden..

En..

Omdat ik schone herinneringen koester aan reizen met de trein, (lees: reizen naar uw lief vanaf perron 4, verbinding Lier-Turnhout) stopte ik even aan het station van Lier om het koffertje van een passend decor te voorzien.. Echte nostalgie! Maar het was wel steenkoud..

De naam van de club dus..

Schoon tassenband nietwaar?

Soms..

 kan desolaat ook schoon zijn..

En dat andere ( symbolische) koffertje, past er wonderwel heel goed bij..

Ps: Nu ik eraan terug denk, ik heb mijn draadjes niet van de grond geraapt ( fluo oranje, donker bruin en munt groen) !! Sorry daarvoor en bedankt aan de persoon die dat voor mij heeft gedaan! It won't happen again..