donderdag 29 oktober 2015

Don't ask me too much!

Ik en foto's, A bad combination..

Toch als ikzelve op de foto sta. Ik 'pak' slecht op papier zoals ze zeggen.
Ik bevind me veel liever achter de lens dan ervoor. Niet dat ik klaag over mezelf. Ik ben best tevreden over lijf en leden,  hoewel ik natuurlijk ook hier en daar een complexje of twee, drie heb..
Toegegeven, ik word er een beetje nerveus van, van camera's.. Enfin, Je zal me dus niet snel tegenkomen in het familiealbum.

Vandaag werden voor de verandering de rollen eens omgedraaid. Ik voor de lens in plaats van erachter.. Ahum.. En wel om een kleed te showen. Niet genaaid voor mezelf, maar voor m'n nichtje. Helaas kan ze hem niet showen, dus zal u het met mij moeten doen aangezien ik er zelf ook ongeveer in pas.. Sorry..

Manlief trok de foto's en voorzag me ondertussen gretig van commentaar. Ik citeer : 'Precies een etalagepop'

Niet direct woorden om van te ontspannen, maar de mens heeft waarachtig gewoon gelijk!





Conclusie: etalagepoppen staan nog natuurlijker op de foto dan ik'..

Nu serieus!

Hoewel niet helemaal relaxed, kunnen sommige er toch goed mee door, maar u zal wel tevreden moeten zijn met deze twee exemplaren. Don't ask me too much!



Patroon: Audrey-variatie uit Little black dress..
Stof: Satijnachtig (donkerblauw) stevig katoen uit Den Boom in Lier.





woensdag 21 oktober 2015

Een schandalige achterstand..

Terwijl ik hier achter mijn schermpje zit ben ik echt aan het blozen van schaamte.. really..

We kennen hier het laatste jaren namelijk een heuse babyboom en sommige van die baby's zijn ondertussen al bijna peuters zonder dat ik er nog maar een blik op heb geworpen.. Ik beken schuldig! Shame on me, ik weet het.. De stapel geboortekaartje die in de brievenbus vallen blijft maar stijgen en zo ook mijn schaamte.. En ik ben nochtans redelijk dol op baby's!

Tijd om daar eens korte metten mee te maken dacht ik zo, zodat ik al die prille (en minder prille) moeders terug onder ogen kan komen zonder zowat door de grond te zakken. Moeders in spé wil ik dan ook vriendelijk vragen om de baby nog even op te houden zodat ik de achterstand eerst netjes kan wegwerken.. Gaat niet lukken zeker! 

Het eerste boeleke werd  verwend en we hadden eindelijk een meet en greet met ons achternichtje Maxine.. Familie nota bene! 



Ik baseerde de maaksels voor Maxine volledig op haar geboortekaartje..
Handig vind ik dat omdat het dan meestal wel de 'goesting' is van de ouders.


Ik las op FB dat het echt 'een wolk' van een dochter was.. die Maxine

Het werd dus een  wolk. Een houten exemplaar met haar naam op in dezelfde tinten als het geboortekaartje.
Voor de fluo zijkant gebruikte in een spuitbus van bij action. De wolk schilderde ik met een klein lakrolletje in Chalky finish krijtverf van Rayher, verkrijgbaar in kleine potjes bij Ava en droog op minder 10 minuutjes.

Superverf voor van die supermoeders dus..



 Ik bracht ook nog 2 laagjes 'Soft Touch' vernis op waterbasis aan met een sponsje tegen krassen, ook van Chalky Finish..


Een bijpassend dekentje..

  
Voor de binnenkant verknipte ik een zacht bestaand dekentje..
Het paspel komt van bij Veritas en het label met het teksje 'La vie est belle' ook..


Voor de buitenkant gebruikte ik mintgroene wafeltjeskatoen van bij Madeline..


De wolk van een dochter kreeg ook nog een wolkenkussen..



Draadmandje van bij Action..


 En wat kregen wij terug van Maxine?
De allerschattigste cactusjes..


Moesten er toevallig moeders zijn die een kaartje in onze brievenbus hebben
gestoken en nog steeds niet van ons hebben gehoord? Geen nood, ik ben u niet vergeten
en ik werk eraan.. Hard! 







donderdag 15 oktober 2015

Een Roxie Legging in piratensaus..

Eindelijk weer terug van weggeweest! Toegegeven, ik heb jullie een beetje gemist! De perikelen van 'het werk', sommige u welbekend,  maakte dat het bloggen tijdelijk op een laag pitje kwam te staan. Het helpt gelukkig niet om te kniezen over de lastige dingen des levens dus we pakken de koe maar weer eens bij de horens om vol goede moed aan een frisse start te beginnen!

En wat is beter dan een feestje om mee te starten?

Onze jongste telg werd onfortuinlijk geboren in de zomervakantie.. Onfortuinlijk? Hoor ik allen u denken.. Heerlijk toch, verjaren in de vakantie? Hij daarentegen denkt daar toch anders over. Vriendjes en familie die op vakantie zijn als het je verjaardag is helpt niet meteen om in feestelijke stemmingen te geraken. Het kind zijn feest is dan ook meestal een lauw aftreksel van de andere feestjes en het begint zo stilaan op te vallen.. Het onderscheidingsvermogen tussen feest en feest komt dus op zeven jaar..

We besloten daarom om het ventje een spetterd kinderfeest te geven.. In oktober.. Weliswaar een beetje na de feiten, maar dat kon de pret niet bederven. Het kind koos het thema en wij gingen er helemaal in op..


                                                                We prestenteren u:





Een piratenfeestje..








De wasstempel voor het zegel komt uit Ava Papierwaren.. 
De uitnodiging in de vorm van een schatkaart was een uitdaging van het Photoshop magazine..
Een leuk dingetje om te maken!



We vonden ons gerief bij de kringloopwinkel en vernaaiden wat 
hemden. De hoed is een ronde dameshoed waarvan ik drie kanten tegen het ronde deel naaide..
Wegens weinig foto's door de drukte van de voorbereidingen roeien we qua beeldmateriaal met de riemen die we hebben..
Gebruik uw grenzeloze fantasie dus ook een beetje.. :)


De broeken werd een naaisel van onszelve. Ik gebruike het patroon van de Roxie legging uit
La Maison Victor, Editie 3, Herfst 2014
Voor Sem en de meisjes nam ik de kleinste maat en versmalde hem nog een beetje.
Ik gebruikte een heel aangenaam rekbaar nep leder van bij Madeline de stoffenmadam.
De rest assembleerde de kids zelf..



Aan de voordeur voorzagen we een piratentafereel om volledig in de stemming te geraken..
De 'piratenkat' vonden we in de kringloopwinkel voor 50 cent en het beest kan ademen op de koop toe..

Het feestje was een succes.. Met een zoektocht naar een verborgen schat als apotheose werd het een knaller.. We dromen al van een vervolg..


Voor mezelf werd de outfit ook een samenraapsel van kringloopgeluk in combinatie met 
de Roxielegging in een okerkleurig nep leder. Maat 38 spande goed rond de billetjes.. 



En ik.. ik wilde toch nog even op stap met de coolste piraat aller tijden op de krachten van de verbeelding.. Jack Sparrow, het moet gezegd, we love you!

 ;)