In 2000 ben ik groot..

Een beetje een vreemde titel? Ik weet het.. Het is de titel van een boekje.. Een boekje waar ik meer dan een half leven geleden zelf aan meewerkte. Elf jaar was ik toen..

Het begon met een schoolopdracht. Een opstel schrijven. Dat deed ik graag. Het onderwerp was het jaar 2000. Het millennium. Oneindig ver en mysterieus. Het werd een futuristisch verhaal, dat begon met een droom en eindigde met robots die konden koken en nog meer onrealistische dingen. Het verhaal werd uitgekozen om gepubliceerd te worden in een boek samen met 25 andere verhaaltjes over de toekomst, ontsproten uit de gedachten van dezelfde soort Vlaamse bijna bakvissen als ik.

Het is een mooie herinnering, dat boekje, maar ook bijzonder confronterend. We zijn al 15 jaar over het millennium heen en het leven ziet er nog steeds relatief gewoon uit. Gelukkig maar. We hebben een dochter van quasi dezelfde leeftijd, die ook droomt over hoe haar toekomst eruit zal zien. Een dochter in ontwikkeling. We willen dat ze klein blijft en zijn trots dat ze groot wordt..

Het is moeilijk om voor deze leeftijd te naaien. Het moet er tussenin uitzien voor mijn gevoel. Niet klein en niet groot. Precies zoals ze is.

Ik maakte een proefjurk ter voorbereiding voor de nieuwe collectie in het voorjaar. Met een proefstofje
dat al 2 jaar doelloos in de kast lag. Het bovenstukje nam ik over van een bestaand broekpak en het rokje bestaat gewoon uit 2 rechte stroken stof voorzien van rimpels. Het kraagje tekende ik zelf en werd gemaakt van een zwarte crêpe. De zakjes voorzag ik van van een zwart glanzend paspeltje.

Bloemenstof: Habiba, Leuven

Zwarte crêpe en paspel: Veritas

Diadeem: Hema

Een prima modelletje voor haar leeftijd. Niet groot en niet klein..

Voor herhaling vatbaar dus, zolang het nog kan..