Hoe de kleur plotseling weer in het leven kwam..

Het ging als volgt: 

Ik had een dip.. Niet zo'n kleintje, maar een vervelende aanhoudende dip. Lag het nu aan de maandelijkse hormonenstorm, het wegblijven van een sprietje zon of de bergen werk die we de afgelopen maanden hebben verzet én het oog op bergen werk die nog verzet moeten worden?.. Who knows.. Ik werd er bijzonder knorrig van en een beetje ongerust!

Zij die mij kennen zullen het beamen.. Ik ben een positief mens. Ik til gewoonlijk niet zo zwaar aan het leven, maar de laatste week lag deze laatste als een zware natte deken over mijn schouders.. Ik wilde ervan af, en snel!

Deze ochtend gebeurde het.. En hoe!

Het ging als volgt:

Ik hoorde het onmiddellijk aan haar stem.. Er was iets mis! Ze was trillerig en gejaagd en de voorzichtige manier waarop ze de vraag stelde deden de alarmbellen in mijn hoofd afgaan.. 'Is hij thuis'? 'Is Bart thuis? 'Waarom?', wilde ik weten..

Ze zei: 'Een 37 jarige motorrijder uit Duffel is deze morgen omgekomen in Duffel'.. Ik schrok. Het profiel klopte voor 100%. De echtgenoot van 37 is een fervente motorrijder én uit Duffel.. Gelukkig was hij thuis..

In één klap werd ik broodnuchter met het oog op wat had kunnen zijn.. We namen een halve dag verlof en koesterden het moment. De kleur kwam terug.. Het leven heeft nog veel te bieden..

 Ik naaide een Donna Blouse uit de laatste La Maison Victor.

Een comfi stressloos bloesje zonder franjes waarmee het leven weer eenvoudig wordt..

Ik haalde het vandaag voor de eerste keer van de kapstok en liet het vandaag ook fotograferen door Bart! 

Het leek gepast..

Stof: Madeline De Stoffenmadam

Geen idee wat het is, maar ik denk een soort polyestermengeling.

Ik kocht ook nog een roze variant..