woensdag 11 januari 2017

Zwart-wit in zwart-wit

 Pyjama's, ze zijn zeldzaam in onze kleerkast! Enkel als het fatsoenshalve een verplichting is zal ik er eentje aantrekken. Zo'n truitje dat tijdens de nacht naar boven kruipt of een pyjamabroek die rond je benen draait. Brr, ik krijg er de kriebels van.

Een deel van mijn kids heeft dit vervelende-pyjama-gen geërfd. Ze slapen het liefst in hun onderbroek en met een hemdje of in de zomer met een bloot bovenlijfje. Prima! Er heerst dan ook pyjamaschaarste in de kast. Op zich geen probleem tot er plotseling ééntje wil gaan logeren of we met een ziek gevalletje zitten. Dan denk ik: 'oei', geen fatsoenlijk ding meer te bespeuren!

Ik maakte dus iets simpel, maar nuttig wanneer je met een ziek kindje zit aan de start van de nieuwe schoolweek. U raadt het al, een pyjama. Eentje in Zwart-wit..


Momenteel experimenteer ik wat met tricot. Het is niet mijn eerste liefde, maar het heeft wel een bepaald comfort en potentieel. Het was de eerste keer dat ik zo'n boordjes aanzette (ik hoor u al lachen) en het ging eigenlijk vlotjes.. De dingen flubberen toch nergens..
Voor het patroontje gebruikte ik het Billie van Zonen 09 patroon. Wolf lag nog in de kast, maar gaat maar tot maatje 134. Deze kerel is al naar een grotere maat gestegen, dus was dit een goed alternatief.
Voor de broek tekende ik gewoon wat extra naadwaarde aan de Wolf broek.
Het geoefende oog ziet dat ik een beetje de mist in ging. Ik wilde stof besparen en deed gewoon een stommiteit. Gelukkig vindt hij het niet erg..

Meer is het niet, maar soms is less more. 

Oh ja, ik kocht ook nog een nieuwe camera..
Ik droomde er al heel lang van en had genoeg gespaard om het ding aan te schaffen.
Het is nog wel wat zoeken, maar op het eerste zicht een prima aanschaf. Hij geeft nog mooi beeld
bij erg donker weer. De ruis bij een wat hogere ISO waarde blijft nog redelijk, waardoor
ik in staat ben bij vreselijk Vlaams weer zoals vandaag toch nog een relatief helder beeld te maken..

En nu oefenen maar..
Wordt vervolgd!