A messy brain en zomers gerief..

Mijn hoofd was all mixed up. Ik maak hier namelijk elke halve dag een seizoen switch. In mijn hoofd en op papier werk ik aan nieuwe prints voor de herfst en de winter terwijl het buiten amper lente is geworden. Verder kreeg ik deze week een geweldig leuke doos aan met een paar meters van een aantal nieuwe stofjes voor de zomer waar ik deze week mee aan de slag ga. Ze zijn dus gedrukt en staan klaar om verscheept te worden, Jeuj! Er staan hier een paar bijzonder drukke weken voor de deur en dat rommelig hoofd heeft het soms moeilijk met gefocust te blijven.

Gelukkig krijg ik een pak hulp van de zuster. Ze is een wervelwind en haar efficiëntie houdt me bij de les. Mensenlief, ik vraag me nog steeds verwonderd af hoe ze dat doet! Ook creëerde ik deze vakantie in mijn werkruimte een paar gezellige hoekjes met moodboards. Kwestie van snel het juiste gevoel terug te vinden wanneer ik overschakel van het één naar het ander. Het moet gezegd, ik ben er tevreden over. Over de kleine herinrichting én over de nieuwe stoffen, maar daarover later meer.

In periodes als deze is naaien mijn therapie. Het brengt rust en gelijktijdig geeft het energie. Precies dat wat een hobby behoort te doen. Ik hou het bij simpele projectjes. Kleine tussendoortjes om weer even helemaal op te laden. Ik maakte nog eens iets voor mezelf in een stofje uit de See You At Six collectie. Nog steeds één van mijn favorieten. Met nieuwe stoffen voor de deur steekt telkens de drang om met de vorige te gaan naaien de kop op. Het komt voort uit een vreemdsoortige vorm van compassie voor al die stoffen die binnenkort als 'oud' worden bestempeld. Gelukkig doet zot zijn geen zeer! :D

Het werd een topje. Een strand topje of zoiets. Eentje voor als het loei heet weer is. Ik gebruikte het bovenstukje van de Fifi en naaide er een langer lint aan om rond de nek te knopen. Een strapless BH past er precies onder. Ik werkte het weer af met een bijpassend lintje met franjes van bij Madeline de Soffenmadam zoals hier.

Aan de uiteinden reeg ik er bijpassende houten kralen aan.

Ik naaide er ook nog een shortje bij voor op het strand. Ik zag mezelve al vrolijk over het strand huppelen, maar de man des huizes vindt het dan toch te veel op slaapgerief lijken. Toch maar niet dan...

De twee meisjes mochten om beurten de foto's trekken en dat vond onze kleine man niet eerlijk. Ter compensatie mocht hij op het einde ook mee op de foto en dat leverde wel een paar leuke en persoonlijke foto's op.

Het mooie zit in de spontane en onverwachte dingen..